4 Aralık 2009 Cuma

yazıyorum da noluyo-35-mini öykü


Metrobüsün kapıları açılmıştı.O ana kadar oldukça konsantreydim.Daha önceden planlamış olduğum gibi gözüme kestirdiğim koltuğa,aynı avına atağa kalkan bir kaplan edasıyla saldırıyordum. Ama o da ne ? Gözüme kestirdiğim koltuk doluydu. Benden önce biri oturmuştu. Bu nasıl olurdu ? Daha ilk duraktı oysaki burası. Sanırım şöför tanıdığı birini garajtan oturtmuştu oraya. Kafamda bir sürü soru işareti vardı.Bense bu şoku hemen atmalıydım üstümden.Geri dönme şansım yoktu. Eğer dönersem kapı suratıma kapanacak,bense geride kalanlara aynı sevgilisinden hüzünlü bir şekilde el sayrılarak ayrılan,trenden bakan o kişi gibi mazlum gözlerle  bakacaktım. Hemen attım şoku üstümden ve yeni bir hedef seçip başka bir koltuğa yöneldim. Geride kaç kişiyi savurduğumu hatırlamıyorum. Ama bunu yapmazsam o  savrulanlardan biri ben olacaktım !  devamı için tıklayanzi

0 yorum:

Yorum Gönder